Ο Αμερικανός Τζων Κέητζ (John Cage) (1912-1992), υπήρξε πειραματικός μουσικοσυνθέτης, φιλόσοφος, ζωγράφος και συγγραφέας. Συνεργάστηκε με πολλούς εννοιολογικούς καλλιτέχνες. Πίστευε ότι όλοι οι ήχοι μπορούν να θεωρηθούν πιθανή μουσική.
Το 1952 ο πιανίστας Τιούντορ πρωτόπαιξε τη δήθεν σονάτα 4΄33΄΄ του Κέητζ σε τρία μέρη. Ο πιανίστας, καθισμένος στο πιάνο, σήκωσε τα χέρια του σαν να ξεκινούσε, μετά ξανασήκωσε δυο φορές τα χέρια του στη διάρκεια 4 λεπτών και 33 δευτερολέπτων, σαν να άρχιζαν τα συγκεκριμένα μέρη, αλλά χωρίς να παίξει καμία νότα.
Δεν ήταν αστείο ούτε προσβολή, αν και κάποιοι στο ακροατήριο το αντιμετώπισαν έτσι. Μετά τους πρώτους αμήχανους θορύβους το ακροατήριο, σαν να ήταν προετοιμασμένο, αφουγκράστηκε κελαηδήματα πουλιών, αυτοκίνητα ή τριξίματα και η σιωπή γέμισε με ανεπάντεχους ήχους. Ο Κέητζ τους ζητούσε να ακούσουν τους ήχους δίπλα τους. Με τη σωστή αντιμετώπιση, το τίποτα μπορούσε να είναι όλα. "Αφήστε τους ήχους να είναι ο εαυτός τους" έλεγε, "όλοι οι θόρυβοι είναι εν δυνάμει μουσική".
Απόλαυσε στο βίντεο που ακολουθεί την σονάτα 4΄33΄΄ του Κέητζ με τον πιανίστα David Tudor. Στην αρχή ακούγεται η φωνή του ίδιου του συνθέτη.
19 σχόλια:
ama varietai o anthropos...
xaxa
Θα την χαρακτήριζα μουσική του παραλόγου.ΓΡΟΘΙΑ ΣΤΙΣ ΘΟΡΥΒΙΣΤΙΚΕΣ ΣΥΝΑΥΛΙΕΣ.Η αξία της σιωπής....
Οι φασαριόζοι καλλιτέχνες θα τον λιθοβολούσαν.π.χ. φαντάζεστε πως θα αντιδρούσαν¨ ΟΙ ΤΡΥΠΕΣ ¨το δικό μας συγκρότημα,που είναι μάνα στη φασαρία;
Απο τις κλασσικές μορφές στην αφηρημένη ζωγραφική απο το θόρυβο στο θρόισμα.....Νάντια
Αυτό πιστεύω και εγώ ότι κάνει ή σονάτα 4΄33΄΄Νάντια, αναδεικνύει την αξία της σιωπής. Γιατί η μουσική και η ομιλία δεν θα υπήρχαν χωρίς το υπόβαθρο της σιωπής.
Eγώ θα έλεγα οτι η σιωπή είναι η απουσία του ήχου...Στην ουσία δεν υπάρχει....Την δημιουργούμε για δικαιολογήσουμε το γεγονός οτι απουσιάζει ο ήχος(Νίκη)
Λυπάμαι Νίκη, αλλά δε μπορώ να συμμεριστώ τις βεβαιότητές σου για την ύπαρξη των ήχων και την ανυπαρξία της σιωπής. Δηλώνω Άσχετη ΚΑΙ με τα φιλοσοφικά ζητήματα αν και τους έχω αφιερώσει αρκετό χρόνο μελέτης. ΔΕ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΠΟΥΔΑΣΩ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ!!
Θέλω όμως να σε ρωτήσω: ένα δέντρο που πέφτει σ` ένα δάσος κάνει θόρυβο εάν δεν υπάρχει κανείς να το ακούσει;
lol pia me tn ka8e trelo!!!
[aggelikh]
ναι κανει θορυβο ασχετα οτι κανεισ δεν το ακουει και αν αυτο το παμε και ποιο περα δηλαδη οτι ο,τι δεν ακουμε δεν σημαινει οτι δεν υπαρχει!!! (loll...)
μπορει να μην θελουμε να το ακουσουμε και ισωσ αυτο θελει να πετυχει ο κυριοσ αυτοσ να αναγκασει κατα καποιο τροπο τουσ ανθρωπουσ να ξεφυγουν λιγο και απο το στρεσ και τα αγχη και να καταφερει να ακουσει.....και να ακουσει....(loll..)
Στο ερώτημά σας θα απαντήσω με ερώτημα:Άν βρισκόσασταν σε ένα δωμάτιο στο οποίο υπήρχε μόνο ένα ρολόι σίγουρα 8α ακούγατε τους χτύπους του..Όταν όμως στο δωμάτιο εκτός από το ρολόι ύπύρχε μουσική από ραδιόφωνο,φασαρία από κόσμο και την τηλεόραση να παίζει δυνατά, σίγουρα δεν θα ακούγατε τους χτύπους του ρολογιού...Αυτό όμως σημαίνει οτι δεν υπάρχει και οτι δεν χτυπάει όπως πριν??(Νίκη)....
*υπήρχε(Νίκη)
Νίκη, πολύ ενδιαφέρον το ερώτημά σου,και θα απαντήσω με ένα ερώτημα.
΄Οταν στο δωμάτιό σου υπάρχει κόσμος,μουσική κ.λ.π, υπάρχει το ρολόι (και ακόμα περισσότερο οι χτύποι του) ΓΙΑ ΣΕΝΑ;
Εγώ δεν ακούω τουσ χτύπους του ρολογιού..Αυτό όμως δεν σημαίνει πως δεν υπάρχει...(Νίκη)
Για ποιόν υπάρχει, αφού δεν υπάρχει για σένα;
ΜΜΜΜΜΜΜΜ ......Με ενδιαφέρει πολύ η συζήτηση και με βάζετε σε σκέψεις ...Εννοώ οτι υπάρχει ως αντικείμενο στη φύσης αλλά εγώ δεν μπορώ να το δώ και πόσο μάλλον να το ακούσω..Ο αέρας υπάρχει στην γη και κανείς δεν αμφισβητεί την ύπαρξή του...Ωστόσο δεν μπορούμε να τον δούμε..Δεν χρειάζεται να ειναι κάτι ορατό για να υπαρχει..(Νίκη)
Είναι πράγματι πολύ βολικό και καθησυχαστικό να ξέρουμε ότι τα ρολόγια δεν παύουν να υπάρχουν όταν δεν τους δίνουμε σημασία.
Όταν κοιμάσαι βλέπεις όνειρα....Τα όνειρά σου εκείνη τη στιγμή μοιάζουν πέρα για πέρα αληθινά......Στο τέλος όμως κάθε ονείρου αποδεικνύεται οτι αυτό που νόμιζες πέρα για πέρα αληθινό είναι ένα τεράστιο ψέμα που δημιούργησες με το μυαλό σου...
Μήπως τότε και η ζωή δεν είναι πραγματική αλλά είναι ένα τεράστιο ψέμα που πρέπει να φτάσουμε στο τέλος του για να μας αποκαλυφθεί η ''αλήθεια''???(Νίκη)
Είναι τρομακτικό να προσπαθήσεις να απαντήσεις σε ένα τέτοιο θέμα...
Από αυτό που μόλις είπα καταλήγουμε στο συμπέρασμα οτι η απάντηση θα δοθεί μόνο στο τέλος, ποτέ ενδιάμεσα.....
Με το να προσπαθείς να βρείς μια απάντηση χωρίς να έχεις φτάσει στο τέλος ,επαληθεύεις το λάθος της πεταλούδας...
Η πεταλούδα πάντα θα γοητεύεται από το φώς της λάμπας αλλά κάθε φορά που θα το πλησιάζει τα φτερά της θα καίγονται και θα πεθαίνει... (Νίκη.......)
Την ιδέα ότι κάθε αντίληψη μπορεί να είναι απατηλή και κάθε βεβαιότητα μπορεί να περιέχει ένα στοιχείο αυθαιρεσίας βρίσκουμε στην παρακάτω γνωστή κινέζικη ιστορία.
Ένας άνθρωπος ονειρεύτηκε ότι ήταν πεταλούδα. Στροβιλιζόταν ανάλαφρα από λουλούδι σε λουλούδι, ανοίγοντας και κλείνοντας τα φτερά της, χωρίς την παραμικρή ανάμνηση της ανθρώπινης φύσης της.
Όταν ξύπνησε, αντιλήφθηκε με έκπληξη ότι ήταν άνθρωπος. Ήταν όμως άνθρωπος που μόλις ονειρεύτηκε ότι ήταν πεταλούδα ή πεταλούδα που είχε αρχίσει να ονειρεύεται ότι ήταν άνθρωπος;
Λένε πως ποτέ δεν κατάφερε να απαντήσει σ` αυτή την ερώτηση.
Aκριβώς...Για αυτό λέω οτι μόνο στο τέλος του ''ονείρου'' θα δοθεί η απάντηση....(Νίκη)
Δημοσίευση σχολίου