Το 1974, ο εννοιολογικός καλλιτέχνης Michael Asher, πραγματοποίησε μια έκθεση στην γκαλερί Claire Copley του Λος Άντζελες, όπου δεν έδειξε τίποτα παρά τους άδειους λευκούς τοίχους του εκθεσιακού χώρου. Αφαίρεσε μάλιστα το διαχωριστικό, πίσω από το οποίο υπήρχε, το γραφείο του γκαλερίστα και ο αποθηκευτικός χώρος. Με τον τρόπο αυτό, εκθέματα ήταν ουσιαστικά ο ιδιοκτήτης της γκαλερί και ο κάθε επισκέπτης της έκθεσης. Είναι εμφανές ότι ο Άσερ θέλησε με το έργο αυτό να κάνει κριτική στο αδηφάγο θεσμικό καλλιτεχνικό σύστημα (γκαλερί, μουσεία, έμποροι τέχνης κ.λ.π.). Αδειάζοντας τον εκθεσιακό χώρο από οτιδήποτε θα μπορούσε να είναι εμπορεύσιμο ακυρώνει την λειτουργία του. Το έργο του Άσερ είναι η ακραία συνέπεια της μετατόπισης, με την εννοιολογική τέχνη, του ενδιαφέροντος από το καλλιτεχνικό αντικείμενο στη διαδικασία της νοητικής του σύλληψης.
11 σχόλια:
τι νοημα ειχε αυτο που εκανε?? και ποιοσ ανθρωπος 8α πηγαινε σε μια εκ8εση να δει αδειουσ τοιχουσ??? τι 8α καταφερνε?? τι σκοπο ειχε?? (loll..)
oi ertiseis su einai akires kata tn gnwmi mu!
eixe tn skopo tu ke ms t exigei ki'olas...
an katalava swsta den t arese oti diafora erga emfanizode s galerys ke ginode eboreumata!
pisteuw pws afta pu dimiourgun exun sxesi me tn prosopikotita ts ke ine ena komati ts ke dn ine toco wraio na pwlite :P
bori na knw ke lathos.....
** kuriakh **
swsta katalaves kuriakh!
oti kai na hthele na deiksei memauthn thn ekthesh egw de tha phgaina na dw autous tous adeious toixous...pRoLeTiNa
fantazomai pws k autoi pou phgan proletina den h3eran ti 8a doun.
''Το τίποτα'' , ''Το αδειο''...Τι έγινε καλέ σε κατάθληψη πέσαμε??Βάλτε κάτι χαρούμενο.....(Νίκη)
Ο ζωγράφος φάντασμα γράφει σενάρια πάνω στον τοίχο.
"Ε
Ο ζωγράφος-φάντασμα "γράφει σενάρια πάνω στον τοίχο.
"ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΜΕΝΗ ΤΕΧΝΗ"με το τίποτα
Νάντια
"
Θα ξαναγράψω τη σκέψη μου,γιατί ο "δαίμων" του κομπιούτερ την κουτσούρεψε.ΟΧΙ οτι χάνεται και κάτι,αλλά έτσι για την ιστορία.
Ο ζωγράφος-φάντασμα(ξέρουμε ποιος είναι βέβαια}"γράφει σενάρια τέχνης πάνω στον τοίχο.
'
ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΜΕΝΗ ΤΕΧΝΗΤ ΜΕ ΤΟ ΤΙΠΟΤΑ"
νάντια
Νάντια μου το χάλασες...
Εγώ νόμισα πως το σχόλιό σου ήταν αυτό το τεράστιο χάσμα. Θα ήταν το τέλειο σχόλιο για αυτή την ανάρτηση!
Κάπως έτσι....
.......
Η Άσχετη
o ka8e kalitexnhs exei t diko t tropo ekfrashs (asxeta an emena dn m trlenei)(maraki)
Όταν είναι άδεια είναι σκοτεινά. Όταν είναι σκοτεινά μαζεύεσαι σε μια γωνιά. Μικραίνεις. Δεν μπορείς να δεις. Δεν μπορείς να ανασάνεις. Δεν λειτουργείς σε φυσικές ανθρώπινες διαστάσεις. Όταν είναι μικρά είναι και φοβισμένα. Πιο λίγα εξ’ ορισμού. Όρια που επιλέγουν τις κινήσεις.
Λίγη στο μικρό, ανήμπορη στο μεγάλο. Οι σκέψεις διαλύονται για να χωρέσουν απ’ το παράθυρο. Φεύγουν μια μια και αυτές. Τις περιμένει έξω ένα χέρι ξένο για να τις μεταφέρει απλά αλλού. Μετακόμιση. Μετοίκηση. Το άδειο όμως μένει μέσα. Και μαζί του και συ. Πέρασαν όλα από μια ματιά, σε μια ζωή.
Δεν μπορείς να βρεις άκρη πουθενά. Όλα κομμένα και αποκομμένα. Αισθήματα κενά, καινά. Φόβος και για τα δυο. Η μέρα έρχεται μόνο και μόνο για να φέρει το επόμενο βράδυ. Το επόμενο σκοτάδι. Η γωνίτσα το μόνο σταθερό σημείο. Εκεί το μυαλό, η καρδιά, η ψυχή. Όλα να χωρέσουνε σε ένα σημείο; Σημείο που δεν είναι όμως το δικό σου. Σημείο που δεν ήταν όμως αυτό, για το οποίο πάλεψες για τόσο, για όσο.
Άλλο ήταν, άλλο άξιζες, άλλο είναι. Η διαφορά έντονη. Όσο και το άδειο. Όσο και το σκοτεινό. Όσο και το λίγο. Όσο και συ, πια…
(Νίκη)
Δημοσίευση σχολίου